iść (pójść) pieszo

См. также в других словарях:

• iść — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IXd, idę, idzie, idź, szedł, szła, szli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} przemieszczać się w określonym kierunku, stawiając nogi tak, że w każdej chwili przynajmniej jedna dotyka… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• pieszo — «nie używając żadnego środka lokomocji, na własnych nogach; piechotą, na piechotę» Iść, pójść, udać się gdzieś pieszo. Chodzić do pracy, do szkoły pieszo. Przebyć część drogi pieszo …   Słownik języka polskiego

• spacerek — m III, D. spacerekrku, N. spacerekrkiem; lm M. spacerekrki zdr. od spacer Mały, krótki spacerek. Wyjść z dzieckiem na spacerek. ◊ Iść, pójść dokądś spacerkiem «iść, pójść pieszo» ◊ Iść, chodzić, jechać itp. spacerkiem «iść, jechać wolno, nie… …   Słownik języka polskiego

• piechota — ż IV, CMs. piechotaocie, blm «rodzaj wojsk prowadzący walkę zwykle w najbliższej styczności z nieprzyjacielem, dawniej przemieszczający się i walczący pieszo, dziś wyposażony we własne środki transportu; żołnierze należący do tej formacji»… …   Słownik języka polskiego

• chodzić — ndk VIa, chodzę, chodzisz, chodź, chodził 1. «przenosić się z miejsca na miejsce, udawać się dokądś stawiając kroki, stąpając» Chodzić lekko, szybko, pieszo, piechotą. Chodzić na palcach, energicznym krokiem. Chodzić po lesie, po górach. Chodzić… …   Słownik języka polskiego

• ruszać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, ruszaćam, ruszaća, ruszaćają, ruszaćany {{/stl 8}}– ruszyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa, ruszaćszę, ruszaćszy, ruszaćszony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zaczynać… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• droga — ż III, CMs. drodze; lm D. dróg 1. «wydzielony pas ziemi łączący poszczególne miejscowości lub punkty terenu, przystosowany do komunikacji» Droga leśna, polna, wiejska. Droga asfaltowa, brukowana, kamienista. Dobra, zła droga. Droga szeroka, wąska …   Słownik języka polskiego